|
Opis wielowymiarowego procesu dyfuzji pary wodnejObliczeniowy opis dyfuzji pary wodnej poprzez konstrukcje budowlane jest o tyle interesujący, że pozwala na uzyskanie wykładni i oszacowania czy należy się liczyć z wystąpieniem szkodliwej kondensacji pary wodnej wewnątrz konstrukcji czy też można jej uniknąć. Równania dyfuzji pary maja podobna strukturę jak systemy transportu ciepła. Ich analityczne rozwiązanie jest jednak możliwe tylko w jednym wymiarze. Dla większej ilości wymiarów muszą być stosowane metody numeryczne - jak te zaimplementowane przez AnTherm AnTherm oblicza dwu- i trójwymiarowe rozkłady ciśnienia pary wodnej w dowolnych konstrukcjach budowlanych. Równocześnie, na podstawie obliczonego rozkładu temperatur, wylicza się rozkład ciśnienia nasyconej pary wewnątrz badanej konstrukcji. . Porównanie rozkładów ciśnienia cząstkowego pary z ciśnieniem nasyconym prowadzi bezpośrednio do odpowiedzi, czy w częściach konstrukcji budowlanej należy się liczyć z kondesacją czy też nie. Obszary, w których cząstkowe ciśnienie pary jest większe aniżeli ciśnienie pary nasyconej, są oznaczane jako zagrożone kondensacją i mogą być przedstawione w formie graficznej.
Przy interpretacji tego typu rezultatów należy jednak pamiętać, że dyfuzja nie jest jedynym motorem transportu pary. Szczegolnie przy zastosowaniu masywnych materiałów, kapilarny transport wody oraz pary może osiągnąć rząd wielkości, który spowoduje, że dyfuzja stanie sie drugorzędna. Przekładając to na jednowymiarową, powszechnie stosowaną metodę Glasera, rozwiązanie stosowane w programie AnTherm polega na wyznaczeniu punktów przecięcia krzywej ciśnienia cząstkowego pary z krzywą ciśnienia pary nasyconej, a obszar miedzy tymi punktami jest interpretowany jako strefa zagrożona kondensacją. Jak wiadomo prowadzi to to do przeszacowania tejże strefy. Implementacja zagadnienia w AnTherm służy przede wszystkim w celu znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy, oraz – jeśli tak – gdzie wewnątrz konstrukcji budowlanej, w konkretnych warunkach brzegowych (temperatury oraz relatywne wilgotności powietrza) może dojść do produkcji kondensatu. Dokładniejsze oszacowanie obszarów kondensacji oraz ilości nagromadzonego kondensatu będzie tematem dalszego rozwoju.
Mostek cieplny jest obszarem w którym następuje szybki przepływ ciepła i dochodzi do gwałtownego obniżenia temperatury wewnętrznej powierzchni przegrody. Z powodu spadku temperatury w pomieszczeniu na powierzchni zewnętrznej, przylegającej do zimnej strony powietrza zewnętrznego występuje zwiększone ryzyko kondensacji pary wodnej. W wyniku mostków cieplnych (termicznych) może dojść do:
Zainteresowany?
Wyślij wiadomość
aby otrzymać więcej informacji. |